O Mymoniu

Ta niewielka wieś jest położona malowniczo ponad przełomowym jarem rzeki Wisłok. Usytuowana jest w powiecie sanockim. Południowa część ziemi sanockiej znajduje się w nieodkrytym Beskidzie Niskim, natomiast południowo – wschodnia w bajkowych Bieszczadach.
W Mymoniu na krawędzi jaru znajdowało się grodzisko z VIII – IX wieku. Było ono położone na północnym krańcu wsi na prawym brzegu rzeki Wisłok. „Zamczysko”(określenie miejscowej ludności), usytuowane było na wysoczyźnie wąskiego cypla, który wznosił się ok. 30-35m nad poziom doliny nadrzecznej. Ograniczony był u podnóża. Z północy zakolem Wisłoka, natomiast od południowego wschodu niewielkim potokiem. Silnie bronione grodzisko pełniło funkcję strażnicy szlaku handlowego. W swojej długiej i burzliwej historii zostało dwukrotnie spalone. Pierwszy raz o Mymoniu dowiadujemy się ze źródeł historycznych z XVI wieku. W 1518 r. został wspomniany las „mymoński” na gruntach Odrzechowej.

Do początku XX wieku, w Mymoniu, życie płynęło spokojnie. Dopiero w wrześniu 1915 roku, las mymoński stał się miejscem bitwy między wojskami austriacko-pruskimi a rosyjskimi. Po całodniowej rzezi na bagnety „ ..przez całą noc słychać było po rosie jęki ciężko rannych proszących o dobicie..”. Po bitwie Wójt otrzymał zadanie pogrzebania poległych. Do dzisiaj pozostał ślad w formie cmentarza, w którym złożono 182 ciała żołnierzy, w tym również narodowości polskiej. Strategiczne położenie miejscowości było wykorzystywane również w czasie II wojny światowej. Mieszkańcy dwukrotnie musieli cierpieć z powodu przebiegającej tu linii frontowej; najpierw znosząc Niemców, a następnie Czerwonoarmistów. 1985 rok, to data rozpoczęcia prac przy budowie kościoła. Po trzech latach wspólnej inicjatywy, 4 grudnia 1988 r. Ordynariusz Przemyski ks. Ignacy Tokarczuk dokonał uroczystego poświęcenia Kamienia Węgielnego i wmurował Akt Elekcyjny Kościoła pod wezwaniem „ Miłosierdzia Bożego”.

Dzisiaj ta piękna miejscowość jest ostoją spokoju. Dzięki unikatowym walorom turystycznym, Mymoń stał się jednym z głównych punktów zielonego szlaku, który prowadzi z Beska do Komańczy o łącznej długości 46 km.